Ngayon naiintindihan ko na kung bakit yung mga artista nagtatago ng relasyon

Lovelife

Wala ba ako karapatan magbago? Sinubukan ko naman na to matagal na e kaso may talagang hindi magwowork, ipipilit ko ba? Hihintayin ko na mas makasakit pa ako? 

Si Eboy nga na robot may feelings e. Ako pa kaya?

Ngayon sa balak ko talaga ihatid sa mga nagbabasa...

Ako ngayon ay may love life na. 

Pero hindi ko kinekwento o pinagkakalat. May nagtatanong at ngiti lang ang sagot ko. 

Kasi madaming pakielamero masyado sa mundo. Ang masama sila pa yung mga tao na makikitid yung utak. Mga wala namang alam pero tuloy ang pagsasalita. Sige, I am fine with that. Buhay mo ang makielam ako naman ay chill lang. Win win. 

Pero naging masaya ako dito. Yung mga taong nakielam ay nakilala ko sila kung sino sila at ang masayang part 

NAKILALA KO ANG MGA TAONG TOTOO. 

nalaman nila ang lahat. pinaliwanag ko kahit alam ko mapapasama ang mga nasa side. 

VOILA! todo suporta. 

Hindi ako galit sa mga taong hindi ako sinusuportahan. Ang akin lang, wag sana tayo magsalita ng mali ang iyong nalalaman. 

Pakielaman mo man ang buhay ko ay hindi k okahit kelan man papakielaman na ang iyo. 

Masaya ako sa araw na to. 

Hindi pagkukunsinti ang tawag dun, PAG-INTINDI. 

matagal ko na to gusto isulat. wala pa si lovelife.

dahil may nagrequest lamang. sige, since may nasa isip din naman ako na isulat e di sabay ko na.

ta dan!

Men are born polygamous. totoo to. hindi mo ipagkakait to sa lahat ng tao. sa mga kalalakihan na tatanggi, inuulol niyo lang ang sarili niyo. pero ang isusulat ko ay tungkol sa sarili kong buhay dito. ang kasabihan at kung pano ito sa aking buhay.

Ako daw ay babaero. Hindi ko naman pinagkakait to. Kung eto na ang tingin niyo sa akin e ano pa din sa mga kilala ko na pinanis ang mga skills ko. Clue, siya ang tinatawag na Boy Tulis. haha. Panis ang skills ko sa taong to. Babaero to the Max talaga yun.

At ito nga, sana lamang ay wag niyo na ako gambalain at alam ko ng ganito ako. Babaero pero isipin niyo naman, sa dinamidami ng lalake na may asawa at masaya sa pamliya nila, hindi ba ako pwede maging ganun? Magkapamilya ng maayos balang araw.
Pwede naman ako magbago. Kung dati ay kung anu ano ang naririnig ko sa pambabae ko ay pinalampas ko na yun. Kesa naman makipagsex ako sa bading -_- mas weird yun e lalake ako.

Alam ko na kung sino ako kasi hindi ko naman tinatago. Lantaran nga ako mambabae dati e. Actually, hulihin lang talaga. pakingshet. pero dahil sa naging ganito ako dati ay nagpapasalamat ako. NATUTO ako magsawa sa paglalandi ko ng maaga. Na alam ko ng ENOUGH.

Nagtry naman talaga ako maging seryoso kaso hindi lang talaga ngwork.kesa naman may masakatan pa e di iwan ko na di ba? itutuloy ko para subukan kung magwowork pa? e hindi na nga e.

Wag niyo ako pagbaguhin ng sapilitan kasi. Nature ng mga lalake to kaya ganito din ako. Lalake ako e.

Ang lion kahit gaano mo ito alagaan ay may instinct pa din siya kumain ng karne at tatanggihan niya din ang whiskas. Kasi may instincts sila. Kahit gaano mo bilugin ang utak nila mangangalmot at mangangalmot pa din sila.

Ganun din ako, hindi ko nililigtas ang sarili ko. Parte na ng buhay ko ang mambabae talaga wala na tayo magagawa.

Magbabago ako sa takdang panahon. O:)

Kapag ako nagpropose

Matagal ko na itong naging plano. Wala akong pinagkopyahan at ako lawak lamang ng imahinasyon ang puhunan.

Dahil nga sa plano lang to at alam kong magiging magastos e sige ikekwento ko na lang. :) (kasi malapot na matupad.)

Ang Eksensa:

Dapat gabi na, presko ang panahon. May kalatas/liham akong ibibigay sa kanya sa umaga at sasabihin na pumunta siya sa isang lugar ng ganitong oras. Malamang ganito ang nilalaman nun.

Everyone's waiting for your decision.
18:00
Where? You'll figure it out.

Oo, ganyan na lang. Ayoko mag-isip. Simple na lang. Masyadong magegets agad kapag naglagay ako ng detalye.

May kaibigang susundo sa kanya at pagbibihisin siya.. Yung matino naman. Basta dapat medyo formalan.


Pagdating sa park(malamang parke) ay yayakapin siya ng kaibigan. Pagtapos iinstruct na lang siya na maglakad, syempre red carpet. Ang aligid ay park lamang talaga ang set up. Sa kanyang gilid, habang naglalakad siya ay may weird na harang na lang siguro.
Tapos may hahawiin siyang mga halaman para makapunta sa spot na pagdadalhan ko.
Paghawin niya ng mga halaman, may makikita siyang la mesa. Set up na pang date. Kandila, wine, kutsara, tinidor, basta pang sosyal na date at hindi pang fast food.

Maglalakad siya papalapit dun at may makikita siyang dalawang tao.
Una, isang nagbaviolin ng kantang Can't Help Falling in Love ni Elvis Presley at pangalawa, ang ama nia na nakaupo sa may la mesa. Nangingilid ang luha.

Dun ay papaupuin siya ng kanyang ama at mag-uusap sila na pinapayagan na niya ang kanyang anak.
Iiyak ang ama.
iiyak din ang mapapangasawa ko.
Dun na ako papasok na may dalang isang bouquet.

Madramang entrance.
Naka coat and tie ako na fit. Black shoes.
Mabango ako at Lacoste ang pabango ko.
Maganda ang pagkaka wax ng buhok.
Gwapo.

Matahimik at magugulantang ang mapapngasawa ko. tutugtog na si magbaviolin ng Marry Me ng Train.
Kikiligin ang babae.
Ipapasa na ng tatay niya ang kamay sa akin ng mga babae at kukunin ang singsing sa bulsa niya(ama) at ibibigay sa akin.
Iaabot ko na ang bulaklak.
Bubuksan ang lalagyanan ng singsing at luluhod.

Babanat ako ng litanya ko.
Chenes, chenes, hindi ko kaya mabuhay ng wala ka. Ikaw lang ang gusto ko makasama Chenes, (Depende to sa mararamdaman ko sa gabing iyon. Ayaw ko ng scripted, gusto ko lahat magmumula sa puso)

at syempre oo ang sagot ng babae, sure na yan. Kasi kakuntsaba ang tatay. May nakahandang mga sniper naman sa kung saan. sa mahal ng ginastos ko ay leche, hindi pwedeng hindi ako ikakasal pagtapos ng isang buwan nun. ayun nga, oo sagot nun.

At BOOM! maliwanag ang gabi dahil sa fireworks display na inihanda ko.
habang nakatitig siya sa langit ay yakap yakap ko siya ng may luha ang aking mga mata.
Pagtapos na nito ay magiging maliwanag na ang paligid at dun niya makikita ang kanyang mga kaibigan, mga kaibigan ko, ang kanyang inay, pamilya ko at ang mga taong importante pa sa amin.

Ikocongratulate siya ng lahat.

Ganyan lang :) simple kaso magastos kaya alam ko na malapot na matupad.

Ang aking mensahe sa FAMILY(ABE) nung nakaraang SDA :)

Mga kasama ko sa bus (classmates,ABE 1-5, sir paw, mama Pia)

- Salamat at masaya, puro tawanan, kulitan at napakagulo nating lahat. Salamat sa pag-appreciate sa likas na yaman na nakikita niyo sa bintana ng bus. Sa pasensiya sa tagal ng byahe din ako ay nagpapasalamat. Hindi niyo nilait ang lugar na pinakamamahal ko. :) Sa pichuran(paki-tag na lang ako) na unlimited at sa mga mukhang niyo at posing niyong hindi nakakasawa. Syempre sa driver natin na hinatid tayo sa ating paroroonan na safe lagi at walang galos. 

Mga kasama ko sa kwarto (ABE 4-1, Lance, Paul at classmates)

- Nag-eenjoy ako sa kwarto namin kapag magulo kasi halatang mga lalake ang mga gumagamit. Salamat (kaso bitin) yung bonding. Sa mga kwentuhan na din. Ayos kaso ayun nga bitin talaga. Kung humihilik man ako ay humihingi ako ng pasensiya. yung huling mabaho na utot, promise hindi ako yun. Umaamin ako kapag mabaho utot ko kasi proud ako. 

ABE Warriors 

-Pasensiya na kasi puro 1pt. lang tayo sa lahat ng challenges. >.< tapos bitin pa mga bonding natin. Hindi tuloy tayo naging ganun kacompetitive. wala din tuloy kayo natutunan sa akin bilang kuya niyo. 

ABE 2-4 (salamat at walang nasaktan)

-Nag-enjoy talaga ako sa battle of sections natin na trip to Jerusalem. War kung war. Sa totoo lang kahit hindi maganda yung outcome e madami ako natutunan. sportsmanship, unity at syempre friendship. Sana kayo din, itrato niyo na yung upuan napinaglabananan natin ay ang mga kasama niyong importante sa inyo. Hindi niyo sila hahayaan maagaw ng iba AT IPAGLALABAN NIYO PA. 

ABE community

-Salamat at enjoy ang SDA. last na namin to at masaya ang mga babaunin namin sa pag-alis namin sa unibersidad. Thank you talaga :) 

Faculty

-Salamat po at inalagaan niyo kami sa panahong kami po ay malayo sa aming tirahan. Nagpapasalamat po kami kasi kayo po ang tumayong mga magulangs (plural) sa amin. Humihingi din po ako ng tawad kasi sobrang tigas ng ulo ko sa tatlong araw na un. 

Fans (meron ba?)

-Sa nanood at pumalakpak sa aming performance namin ni pareng kebin. Sana naentertain namin kayo ng sobra sobra :)

eto ang aking mensahe sa nakaraang SDA. masydao talaga akong natuwa sa mga taong nakasama ko. ang lupit kasi na iyon ang mga huling araw bago ang christmas break. e di lalong solb. nakakamiss agad ang mga nangyrari. masaya kasi AS IN!

kung SDA siguro ay magaganap kahit sa lugar na kahit mukhang tambayan lang. MAG EENJOY pa din ako. nakakutawa talaga na kahit san tumingin mata ko e parte ng pamilya ko ang makikita ko. ang peborit ko pa dun ay kahit bagong gising ako, gulo gulo buhok tapos panget ang itsura oily tapos makikita ka ng mga kasama mo e ngiti pa din ang ibabati nila sayo.

pamilyang pamilya ang set up ng SDA

unang una: lahat ay bumyahe SABAY SABAY

pangalawa: sabay sabay sa hapagkainan.

pangatlo: sama sama lang sa lahat ng gawain. kapag activity, activity lahat. kapag malalaro, maglalaro lahat.

pang-apat: sabay sabay matulog. lights off ng 23:00. oha!

siguro kung ang SDA ay nakasched ng isang linggo. walang panahong tatamarin ang mga taong kasama rito.

walang consistency talaga ako magsulat >.< SUPER GADUPER OVERWHELMED KASI TALAGA SA SDA

Mahirap maging Sikat

Sinipag ako magsulat kasi may nabasa akong blog. Inggitero ako, pero magkaiba naman ang topic namin. Wala din pagkakatulad. Eto ang resulta.

Nung plano ko pa lamang magsulat ng blog e isa na ito sa gusto ko isulat pero dadagdagan ko na din :)

Kanina lang ay napanood ko ang Philippine Azkals. Mas nahilig at naging interesado ako sa football dahil sa kanila. Mas pinangarap ko din maging football player.

PERO hindi lahat dahil sa Azkals. Gusto ko maging football player kasi parang sosyal tignan. Maangas, mukhang pang rich kid. Ngunit, dahil sakang ako ayaw ko maexpose ang mga binti ko kasi natatakot ako lumusot sa pagitan ng mga sakang ko yung bola. NAKAKAHIYA yun. Isa pang dahilan ay mahilig talaga ako sa sports, kahit mukha na akong trying hard ay gusto ko pa din subukan.  Natutuwa ako sa palakasan at mga pisikal na aktibidad. PERO hindi sa pagkikiskisan ng balat ng baho ng kalaban ko.

Punta na tayo sa punto ko. May isang liga na sinalihan ang Philippine Azkals. Nalimutan ko na kung ano yun at ang hindi ko lang maintindihan ay nung  sumikat dahil sila ay mapopogi, natalo lamang pinaglalait na natin. Parang hindi na natin sila kinilala.

UNANG UNA, hindi kasalanan ni Phil Younghusband na pag-usapan siya dahil naging sila ni Angel Locsin. PARANG AWA NIYO NA lawakan niyo ang pag-iisip niyo. Sino ba naman ang may gusto na habang nagdedate kayo o magkaholding hands ay may umaaligid aligid na mga reporters? YAN. sila ang may kasalanan. Ang mga taga media na walang magagawa kasi trabaho nila yun. trabaho nila ang makielam -_- Sila ang nagsasalpak niyan sa tv. Hindi yan pinili ng isang football player.

SUNOD, ang pagkukumpara sa magkapatid ng Phil at James. Kung sino ang mas magaling. PUNYETA! magbasa nga kayo ng mga positions ng football players. Hindi yung mga tanga kayo na salita ng salita at nagkukumpara dyan. Magkaiba ang football at basketball. Sa basketball, kahit sino ay pwedeng mabigyan ng play para makatira. Sa football hindi. Si Phil ay isang Striker. Ang position niya ay tumira ng tumira para maka-goal. Yun ang trabaho niya. responsibilidad niya ang maka-goal. Pinasimple ko na lang. Si James ay Midfielder. Ikaw ba naman na nasa gitna ka ng Field e segundo segundo ka tatakbo para maka-Goal, maawa ka naman sa player na to. Unang una, magkpatid ang dalawang to. Kung makashoot man si Phil ay masaya si James para sa kanya, kung hindi... malay ko kung kakaltukan niya ang batang kapatid.

ETO PA, dahil nga sa mapogi ang karamihan sa players ng Azkals ma issue din ang pagpasok nila sa showbiz. galit na naman ang mga tao. Sasabihin nila magsoccer na lang sila. ANAK NG TOKWA. Kung ako ay soccer player talagang magsasoccer lang ako at kung wala akong ginagawa e pwede ko gawin ang kahit anong gusto ko. Mag endorso man ako ng tuna kasama ang gelfren ko. i-guest man ako sa mga talk shows. Kasi ako, kung kainitan ng mga mapopogi na to at nagtatrabaho ako para gumawa ng advertisement. Pipiliin ko na sila kasi sikat sila at bagay sila sa mga gagawin kong ads. AMPUKARAGES, panget naman na kumuha ako ng bungal, payatot na may tattoo sa braso, kutis magnanakaw kung ATM ang ipapaendorso ko.

ITO ANG PINAKAMASAKLAP SA LAHAT ang pagkumpara sa Philippine Azkals at sa Philippine Dragon Boat Team. :( grabe. Napakasakit. ganito ang mga nabasa ko noon.

Dragon Boat Team - Dahil madaming nauwing medalya sila daw ang TUNAY na pride ng bansa.
Azkals - Mapogi lamang, wala pa naman napapatunayan

Dragon Boat Team - Mga tunay na Pinoy
Azkals - Mga kalahating banyaga

tsk tsk. Sa larangan ng sports. Hindi  porque talo ka ay wala ka ng karapatan maglaro nun. Hindi nasusukat sa Final Score o end of Regulation ang pagiging malakas.Hindi din ito sa dami ng medalya mo. Masaya at madaming naiuwi ang mga Dragon Boat Team, nakakaproud pero hindi ibig sabihin nun ay wala ng kwenta ang Azkals. Pareho silang lumalaban para sa Pilipinas, sana suportahan natin sila pareho.

Hindi din kasalanan ng Azkals kung kalahating banyaga sila. Hindi naman tayo nakakapili ng mga magulang. dapat nga matuwa tayo na pinaiigting nila ang PUSO NG PINOY.

****************************************************

Nakakalungkot isipin na ganito ang tingin natin sa ating mga kapwa Pinoy. Talamak talaga ang Crab Mentality. Ang saklap. Ito lang naman ang opinion ko. Kung mananatili kang masama sa mga banyagang players na to. Nirerespeto ko ang kakitidan ng utak mo.

Sana tandaan natin na hindi lamang si Manny Pacquiao ang Atleta na nagrerepresenta ng ating bansa. madami sila at sana pantay pantay din ang ating pag suporta. hindi lang kapag may laban sila.

Hindi kaya dapat matuwa tayo kasi nagiging sikat na ang football sa Pilipinas? Ang Azkals ang naging susi neto kaya mas madami na ang mga tumutulong at nagpapaliga. Sana mapansin din natin ang mga magandang mga bagay na nagagawa at nacontribute nila. Maliit man o malaki.

Dahil dinadalaw na ako ng antok e minadali ko na ang pagtapos nito. Iedit ko na lang siguro next time.

Mapait na araw ang nangyari sa akin.

PAKSHET talaga. AS IN!

Isa kasi sa pinakaayaw ko ay ang hinuhusgahan ako sa bagay na nakikita lamang nila ako.

Para sa akin ito ako sa paaralan: Makulit, gago, maangas, sira ulo, masarap sapakin, _________
(fill in the blank sa gusto mo pa maging tingin sa akin)

PERO para sabihan ako ng bagay na hahatakin mo ako pababa, ay excuse me. medyo lumalagpas ka na sa harang na ginawa ko.

Nagegets ko na yun ang magiging tingin nila sa akin kasi yun ang mga bagay na pinakita ko dati pero PLEASE. WAG MO AKO HUSGAHAN KASI HINDI MO AKO NAKAKASAMA NG BENTE KWATRO ORAS para makilala ako ng lubusan. 

ang masama pa nun ay dapat ikaw ang nagtutulak sa akin paangat dahil isa yan sa trabaho kaya ka malapit sa akin. Anong ginawa mo? Napakataas ng tingin ko sayo pero sinabi mo yan sa akin. Pinahiya mo  ako sa sarili ko.Nakakagalit.

Alam ko masama ang ginagawa ko pero tinanong mo ba sa akin bakit ko ginawa yun? -_- dyan na lalabas ang problema. E hindi ka naman pala nagtatanong e. Bakit mo ako huhusgahan? OK lang na husgahan mo ako ng isarili mo lang pero sasabihin mo sa harap ko na ganun? Kahit mas matanda ka e matuto ka pa din rumespeto.

Masama talaga ang loob ko kasi IKAW na mataas ang tingin ko ang gumawa sa akin niyan. Kahit kelan talaga hindi mo ako nakilala. Apat na taon na, ang bababa pa din ng tingin mo sa akin. Sige lang. wala na akong magagawa.

hindi pa ito tapos...

Mamulat ka sa kamundohan na meron ang iba...

Naniniwala ako na ang bawat tao ay may iba't ibang mundong kinagagalawan. Maaaring sila ay nakakasalamuha mo sa kung saan saan. Bahay, eskwelahan, labas, kanto, jeep, etc.

Ngunit, ang mga ito ay may kanya kanyang mundo na maaring magets mo o NEVER talaga na maintindihan... pero sana i-try mo.

Halimbawa na lamang:

Ang isang rich kid, dalhin mo sa bukid at sabihin mo na dun tumambay sa ilalim ng puno ng mangga na ang nakikita niya pa ay ang kulay bughaw na langit, mga nakataling kalabaw na nanginginain ng damo, mga batang nagpapalipad ng saranggola at ang paligid na nagkukulay berde sa dami ng mga halaman. ANAK NG TOKWA, kahit anong ganda nito sa akin e baka sabihin lang sa akin ng rich kid na ito "Wi fi ba dito?"

Ang isang laki naman sa bundok na papuntahin mo sa Timezone, kumain sa Japanese restaurant gamit ang chop sticks, at paglaruin mo ng NBA Live sa PSP kahit anong gawin mo ay hindi niya yun maeenjoy.

ganyan ang tinutukoy ko na mundo. Ang bawat tao, may iba't ibang uri ng pinagkalakhan at yun sana ang dapat natin intindihin. Marami pa akong halimbawa, hindi lamang estado ng buhay. pati karanasan sa buhay ay napapaloob din sa mundo na tinutukoy ko.

Nakakainis na masyadong maraming tao ang naghuhusga porque magkaiba sila ng mundo.

Ang mga magaganda ay manlalait ng panget.

Ang mga mayayaman uulilain ang mahihirap.

Ang mga matatalino ay bobo agad ang tingin sa mga taong nakakakuha ng mababang marka.

Napakasakit ng katotohanan na to.

nagiging makitid ang utak natin sa mga bagay na hindi natin maintindihan at walang kinalaman sa atin.

Naisulat ko lamang ito dahil gusto ko magdagdag ng ipublish sa blog ko. papagandahin ko pa ito. gusto ko may matutunan ang mga tao sa subject na ito at sa gusto ko ipahiwatig.